Door: Iris van Deur en Carine Stuurman-Jansen en Drs. ing. Iris van Deur

We kennen het beeld allemaal wel: baasjes die met ballen gooien om hun hond af te matten – vaak met een werpstok voor de afstand; ze worden er toch zo lekker rustig van??????

Herken je dit?
De hond staat al bij de startlijn trappelend van opwinding te kijken naar de bal.
De baas doet de bal in de werpstok en…………… gooit! De hond stuift als een dolle achter de bal aan en komt vlakbij de bal met “piepende remmen” tot stilstand.
Dit spel gaat vaak door totdat de hond met de tong op de grond, wild kijkend en zwaar hijgend als het ware “blaft”: “Ik kan niet meer!”.

De baas kijkt tevreden en denkt: “die geeft vanavond geen kik meer, dat wordt een hele rustige avond!”

Deze formule 1 variant voor honden kan dan wel heel leuk zijn voor baas en hond – het is zeer belastend voor het hondenlijf zowel fysiek als mentaal. Niet alleen de spieren verrichten een enorme inspanning ook de stresshormonen in het bloed bereiken hele hoge waarden en het duurt beslist een paar dagen voordat deze weer normaal zijn.

Bij mensen werkt dit overigens precies hetzelfde:
Een voorbeeld van mij: Ik was pas mijn gele rakker Polly kwijt die samen met haar vriendin Dot (gele en zwarte labrador) via de per ongeluk openstaande achterdeur zonder begeleiding op stap was gegaan onder het motto: “Je bent jong en je wil wat!” Ik heb 1,5 uur gezocht, de adrenaline sjeesde door mijn lijf, ik was kapot van de spanning, het roepen, de stress – de vreselijkste scenario spookten door mijn hoofd. Toen ze er weer waren, heeft het bij mij minimaal een dag geduurd voordat ik weer tot rust was gekomen. ’s Nachts geen oog dichtgedaan.

Hoge waarden van stresshormonen in het bloed betekenen ook bij de hond onrustig gedrag, stressuitingen zoals krabben, hijgen, fietsen en onvoldoende rust en slaap.
Er zijn betere manier om een hond fysiek en mentaal uit de dagen zoals een fijne wandeling op bijvoorbeeld nieuw terrein waar de hond genoeg gelegenheid krijgt om te snuffelen, “berichtjes” te lezen (Facebook voor honden) of zoekspelletjes.

Carine Stuurman-Jansen

Dat ballen gooien niet alleen mentaal zeer belastend is voor het hondenlijf maar ook fysiek is een feit. Bij het achter een bal aan rennen wordt energie en zuurstof verbruikt. Het lichaam wordt moe en de hond begint te hijgen van inspanning en warmte. Warmte die vrijkomt bij verbranding van energie door de inspanning. Een hond heeft het veel moeilijker om te zweten en gebruikt voornamelijk zijn tong om de lichaamswarmte kwijt te raken. Vooral op een mooie warme zomerdag bestaat de kans dat een hond oververhit raakt door het ballen gooien. Hun opwinding doet immers vergeten dat het zo warm is. Tot het te laat is. Dat een hond daarvan oververhit kan raken, is dus een feit.

Daarnaast is rennen achter een bal aan niet alleen een inspanning voor de spieren maar ook een belasting voor de gewrichten, ligamenten en pezen. Bij het rennen achter een bal aan wordt snelheid gemaakt, bij het remmen om de bal te vangen of op te rapen waar hij is gevallen wordt kracht gebruikt. Kracht maal snelheid heeft een enorme impact op het lichaam. Denk maar aan een noodstop met je auto als je hard rijdt. Banden slijten veel meer van noodstops en remmen. Zo verbruikt elke formule 1 auto minstens 1 tot 2 sets banden per race. Dat gebeurt er dus ook in het hondenlichaam. Door het plotse afremmen om de bal op te vangen wordt er veel druk gezet op de gewrichten, pezen en ligamenten van niet alleen heupen en ellebogen maar ook van de polsen, schouders, wervels, knieën, hakken en vergeet niet de tenen.

Door de gewrichten keer op keer te belasten bestaat er een risico op overrekte en gescheurde voorste kruisbandletsels, bicepspees letsels, rugpijn met mogelijk spondylose vorming en zelfs artrose in verschillende gewrichten. Wederom door de opwinding heeft de hond niet in de gaten dat zijn lichaam overbelast raakt en gaat door met ballen vangen tot het niet meer kan.

Heeft jouw hond na het middagje ballen gooien moeite met opstaan? Is hij stijf of loopt hij mank? Dan is het tijd voor een bezoekje aan de dierenarts die zich verdiept heeft in orthopedische problemen en vooral de REM op het ballen gooien.

Ook vergeten honden dat er allerlei obstakels in de weg zitten zoals kuilen, struiken, boomstammen, etc. waarover de hond over kan struikelen of tegenaan kan rennen met allerlei blessures als gevolg. Met enige regelmaat worden honden aangeboden bij de dierenarts omdat ze mank lopen doordat ze ergens tegenaan geknald zijn, in een kuil gevallen zijn of over de kop zijn geslagen bij het achter een bal aanhollen. Ernstigere blessures als wonden, gebroken botten en kruisbandletsels komen ook voor als gevolg van een ‘gezellig’ uurtje ballen gooien met de hond.
Er zijn ook leuke manieren om met een bal te spelen met de hond waarbij overbelasting wordt voorkomen. Ballen zoeken, ballen rollen (hond op afstand laten staan en dan de bal naar hun toe rollen tussen de voorpoten in), ballen vangen (hond op twee meter afstand laten staan en dan de bal net iets boven zijn hoofd naar hem toegooien), snuitgolf en treibball zijn enkele voorbeelden van verantwoord ballenspel met de hond.

Drs. ing. Iris van Deur, CCRP
Orthomanueel dierenarts, methode Aharon
Revalidatie dierenarts
Dierenklniek IVD, voor dieren met een ruggengraat